کد مطلب:188677 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:255

پایگاه اجتماعی
امام باقر (ع) از یك سو بزرگ خاندان علویان بود و مرجع حل و فصل مسایل آنان، چنان كه دفتر اسامی ایشان تنها در اختیار وی قرار داشت، و زمانی كه عمر بن عبدالعزیز به والی مدینه دستور داد كه اسامی علویان را به دست آورد تا برخی از حقوق پایمال شده ی ایشان را بازگرداند، والی به كسان دیگری مراجعه می كند، اما او را به امام باقر (ع) ارجاع می دهند. و چنین است كه برای بازگردانیدن فدك به فرزندان فاطمه، عمر بن عبدالعزیز آن را تسلیم امام باقر (ع) می كند.

از سوی دیگر، شیعه هر چند در تنگنای شرایط سیاسی و دوران تقیه به سر می برد، اما جمعیت متشكل و نیروی عقیدتی آنان برای هیچ یك از حكومت ها قابل چشم پوشی نبود و خود قدرتی اجتماعی بشمار می آمد، و منصب امامت، باقرالعلوم را در مركز رهبریت این نیروها قرار می داد.

سومین پایگاه مهم اجتماعی امام باقر (ع)، شاگردان و رشد یافتگان مكتب او بودند كه هر یك در محیط اجتماعی خود از نفوذی برخوردار بوده، خویش را



[ صفحه 22]



وامدار تعالیم آن حضرت می دانسته اند.

این سه عامل مهم، پایگاه اجتماعی نیرومند و انكارناپذیری، برای امام باقر (ع) پدید آورده بود.